De wijsheid van het niet weten

/in , /door

Wanneer je het even niet weet, wat dan? Ik heb de waarheid niet in pacht, maar ik zal je vertellen wat ik heb gedaan…

Op een dag merkte ik dat ik al weken nergens zin in had. Mijn vuurtje was een waakvlammetje geworden. Ik had wel een vermoeden hoe het kwam, maar dat besef hielp niet om het te veranderen. En daar baalde ik van.

Ik besloot uiteindelijk om te accepteren dat de dagen zich nogal kleurloos aan elkaar regen en dat ik alles wat ik deed eenvoudigweg niet deed met plezier.

Niet weten accepteren

Het begon ermee dat ik mezelf niets oplegde. Geen afspraken, geen ingewikkelde boeken, zelfs niet wandelen als ik geen zin had. Het kwam erop neer dat ik alleen mijn werk deed en het huishouden dat het meest noodzakelijk was. Verder las ik waar ik zin in had – vooral luchtige zaken – en ’s avonds keek ik vaak een filmhuisfilm op mijn iPad. Zo gingen de dagen voort.

Ik voelde langzaam maar zeker dat er allerlei dingen in mij verschoven, zonder dat ik wist waar die stukjes terecht kwamen. Ik besefte ook dat ik dat helemaal niet kon weten. Het was ook net of die verschuivingen onontkoombaar waren. Gelukkig herinnerde ik me dat dit vaker was gebeurd en het altijd weer goedkwam. Alleen… ik was zo vreselijk ongeduldig.

Nieuwe tijden

Op een kille zaterdag – een maand later ongeveer – besloot ik het boek Sapiens te lezen. Het boek boeide me vanaf de eerste bladzijde en in de loop van die dag voelde ik een zeker enthousiasme ontwaken. Ik las dingen die ik nog niet wist, zoals dat het ontstaan van de mens ook veel takken kende die ook weer uitstierven. Wat me vooral trof was de grote lijn van de mens van vroeger tot nu, inclusief de wetenschap dat op elk continent waar de mens kwam, de grote zoogdieren uitstierven. Ik kreeg een nogal grimmig beeld. Maar mijn enthousiasme was terug. Als je me vraagt: wat moest je nou met zo’n boek? Geen idee. Maar het niet weten stond nog steeds voorop dus ik hoefde het niet te weten. Ik liet mijn gevoel leiden.

Na dit boek volgden boeken over de evolutietheorie, het wel of niet bestaan van een god, over de intelligentie van planten, ontdekkingsreizen, altruïsme, leven in een blokhut in de natuur, spiritualiteit en ga zo maar door. Er ontwaakte een gretigheid in mij.

Helder hoofd

Naast die gretigheid nam ook mijn behoefte aan alleen zijn toe om na te denken over wat ik nu eigenlijk vond van alles wat ik las. Om mijn eigen visie te ontwikkelen. Ik ging ook steeds gezonder eten en steeds minder alcohol gebruiken om vooral een helder hoofd te houden. Mijn energie nam zodanig toe dat mijn dromen weer boodschappen kregen en ik weer ging vertrouwen op mijn intuïtie.

Langzaamaan begon zich een verlangen te ontwikkelen aan bijdragen aan de wereld, op een manier waarop ik mijn eigen talenten en vaardigheden kon inzetten. Ik zag inmiddels wel in dat de verandering in de wereld alleen maar kan ontstaan in jezelf. De vraag was: welke talenten en waarden in mij geven mij zoveel vreugde dat ik die graag inzet voor de wereld?

Luisteren naar mezelf

Terwijl dit proces in gang was, merkte ik kleine gevoelens van ‘willen’ in mij. Ik wilde die boeken lezen. Ik wilde erop uit. Maar bij sommige dingen wist ik niet wat ik wilde. Toen ben ik begonnen om de zaken die onduidelijk waren, aan mijn lichaam te ‘vragen’ en te kijken welk gevoel er in me bovenkwam. En dat bleek een goede zet. Daar waar mijn hoofd geen antwoorden had, had mijn lichaam dat wel.

We zijn nu twee jaar verder en ik ben weer volop in beweging. Mijn verlangens en enthousiasme zijn er weer volop, met meer verdieping dan daarvoor. Terugkijkend naar dit proces is mijn conclusie dat ik kon loslaten dat er iets ‘moest’ en dat ik meeging in de stroom van het leven. Dingen die ik wist (hoofd) heb ik nu doorvoeld. En daarmee heb ik weer wat geleerd over hoe het leven – en specifiek het mijne – in elkaar steekt.

Zit jij ook in een periode dat je het even niet weet? Bel of mail me dan gerust. Ik hoor graag wat er speelt in je leven en bekijk samen met jou of een gesprek zinvol kan zijn om dichter bij jezelf te komen.

PS Het boek De wijsheid van het niet weten van Estelle Frankel laat mooi zien dat niet weten een startpunt van groei kan zijn.

Je wil als remmende kracht

/in /door

Als ik iets heb mogen leren in mijn leven is hoe wilskracht de natuurlijke loop der dingen verstoort. Soms kan ‘even doorzetten’ handig zijn en soms zelfs verstandig, maar voor de lange termijn werkt dit over het algemeen niet.

Denise, een van mijn klanten, zei: ‘Op het moment dat ik iets per se wil, staat alles stil. Ik zit mezelf in de weg en er komt niets meer uit mijn handen.’ Ze had het over een website maken. Het was ook niet vreemd dat het niet lukte, want in ons gesprek zei ze dat ze dingen organisch tot stand wil laten komen. Juist door mond-tot-mondreclame en met mensen die vanzelf op haar pad komen. Een website zette dit proces vast. Het voelde voor haar of ze de natuurlijke stroom stopzette op het moment dat ze het in een vorm wilde gieten.

Twee vormen van willen

Voor mij zijn er in ieder geval twee vormen van willen. Een ‘willen’ in de vorm van verlangen, wensen, diep vanuit je binnenste. Vanuit je buik. En een ‘willen’ vanuit het hoofd, vanuit een denken aan ‘hoe het hoort of zou moeten’. Met dat eerste ‘willen’ is niets mis. Je wilt iets en het is logisch dat je daarvoor door moet zetten, vol moet houden. Dat kost energie maar ergens vervult het je ook. Maar het hoofdelijke willen is een ander verhaal. Dat komt voort vanuit een gevoel dat er iets moet. Het zuigt je leeg en het levert je te weinig op. In ieder geval geen plezier, geen zin, geen levenslust.

Ik zei dus tegen Denise dat ik de laatste was die haar zou dwingen een website te maken. Dit doordat ik merkte dat juist haar (hoofdelijke) willen ervoor zorgde dat alles stagneerde. Natuurlijk, ik vroeg haar of ze het zich kon permitteren om het een paar maanden op haar eigen manier te proberen. Kon het financieel, stond haar partner erachter? Dat alles was het geval. Dus zei ik: ‘Geef het een kans om het te doen op een manier die goed voelt en past bij je.’

Met de stroom mee

Steeds meer merk ik hoe intuïtie de weg wijst, hoe het leven zo zijn eigen dingen in petto heeft. Misschien ken je dat gevoel wel, dat je de ene synchroniciteit na de andere tegenkomt en dat alles moeiteloos gaat. Precies dat is wat er gebeurt als je niet alles op wilskracht doet. Dan heb je de kans je te laten raken door het leven en om je erdoor te laten leiden. Precies daar ontstaat het verlangen en zit de zin van alles wat je doet.

Leren van een ander als spiegel van jezelf

/in , /door

In een roman treft het me soms dat ik me gemakkelijk in iemand kan inleven, ook al leeft diegene aan de andere kant van de wereld en heeft hij een ander geslacht. Heel sterk heb ik dat met de boeken van Murakami. Weliswaar zou ik die gedachtestromen nooit zo op kunnen schrijven, maar ze voelen zo vertrouwd alsof ze van mezelf zijn. En ze laten me nadenken over hoe ik de dingen zie en doe. Precies dat is zo mooi wanneer je een ander mens leert kennen.

Van de buitenkant lijkt iemand een vreemde. Maar vanaf het moment dat je in contact komt en uit gaat wisselen verandert er iets. Die vreemde blijkt al snel een bekende die net als jijzelf allerlei gedachten en opvattingen heeft en net als jij zijn makkelijke en moeilijke momenten. Soms heel anders, soms een beetje of misschien lijk je wel opvallend veel op elkaar.

Spiegelen

Hoe mooi is het om met een ander mens van gedachten te wisselen, open te staan voor zijn belevingswereld en te kijken wat dat in jezelf oproept. Wanneer ik een ander leer kennen dan maakt het me blij dat ik allerlei dingen in die persoon ontdek. En dat inspireert me ook. Om het voorbeeld van Murakami er nog maar eens even bij te pakken; het boek De Opwindvogelkronieken begint zo:

Toen de telefoon ging, stond ik in de keuken voor een pan spaghetti, lekker meefluitend met de ouverture van Rossini’s Diefachtige ekster, wat volgens mij de ideale muziek is om spaghetti bij te koken.

Tja, ik vind het lekker lezen, maar ik ben ook direct nieuwsgierig naar dat muziekstuk. Dat heb ik ook opgezocht natuurlijk en ik begrijp de ik-persoon (Toru Okada) wel; de muziek past inderdaad bij het water dat aan de kook komt. Het is een specifieke voorkeur van Toru Okada die me direct raakt. En bovendien houd ik zelf ook erg van spaghetti.

Voorkeuren, bepaalde gedragingen. Gemeenschappelijke interesses of juist heel verschillende: dat alles laat me nadenken over mezelf en hoe ik de dingen doe en zie. Bij romanfiguren, maar zeker bij ‘echte’ mensen. Ook als die ander een klant van mij is.

Essentie vastleggen

In de gesprekken die ik voer met ondernemers en professionals verplaats ik me voor twee uur in de wereld van de ander, terwijl ik vragen stel om dingen te verhelderen. Wanneer ik in de ander veel van mezelf herken is er een extra uitdaging: ik moet dan toetsen waarin we verschillen. Want al lijken we op elkaar, we zijn wel twee verschillende mensen. En wanneer ik de essentie van iemand vastleg gaat het om zijn essentie, niet om de mijne. Dat is iets waar ik me altijd bewust van ben.

Waarde verwoorden

Het doel van het gesprek is altijd om woorden te geven aan de onderscheidende waarde van een ander. Wat is de essentie van zijn ondernemerschap, waar staat hij voor, waar gelooft hij in? Daarnaast zijn de gesprekken vrijwel altijd meer dan dat. Het zijn diepe uitwisselingen over wat belangrijk is in het leven.

Het voelt als falen, maar… (hoe je ‘zwakte’ jouw onontdekte krachten toont)

/in , /door

Je bent een verandermanager maar je houdt niet van rapporten schrijven. Of je bent een geweldige interieurontwerper, maar zonder opleiding. Of je zit in een commissie en je bereidt als enige nooit je vergaderingen voor. Kortom: je doet de dingen niet zoals ‘het heurt’. Precies dat kan je het gevoel geven dat je faalt. Toch heeft juist dit afwijken van het normale een verrassende keerzijde.

Wat zijn we toch allemaal gevoelig voor doen zoals ‘iedereen het doet’. Tot het moment dat je ontdekt dat de manier waarop je het zelf aanpakt ‘eigenlijk’ wel aardig werkt. Of ‘eigenlijk’ zelfs wel heel goed. Vanaf dat moment ontdek je jouw ware persoonlijke kracht en gaan de dingen voor je werken (en mag je het woord ‘eigenlijk’ gewoon weglaten).

Als ‘hoe het hoort’ tegen je werkt

Maar al te vaak kunnen overtuigingen ervoor zorgen dat je niet werkelijk gaat staan voor je eigen potentie. Een van mijn klanten is een verandermanager maar durfde zichzelf niet zo te noemen. Dit omdat ze de grootste moeite had om lijvige rapporten te schrijven. Zij vond dat je dat als verandermanager moest kunnen, maar als ze eraan dacht zonk de moed al in haar schoenen. Wanneer ze op een nieuwe opdracht reageerde noemde ze zich geen verandermanager, maar ze praatte er een beetje omheen. Dit maakte dat ze zichzelf en haar werk niet krachtig genoeg kon verkopen.

Ik raadde haar aan om aan de mensen om zich heen te vragen wat ze precies zo waardeerden in haar. Dat bleken onder meer haar organische en creatieve aanpak te zijn, het feit dat ze met de visie voor ogen concrete stappen zette en anderen hierin met zich meenam. Ze bleek niet zomaar als een verandermanager gezien te worden, maar ook nog eens als een heel krachtige. En op die rapporten zat niemand te wachten. Toen ze dit eenmaal ontdekte, kon ze ook benoemen waarom organisaties juist haar moest inhuren op interim-basis. En kreeg ze alleen maar meer vervullende opdrachten.

Je gaat het pas zien…

Wat een verademing is het wanneer je ontdekt dat er niet één soort ‘goed’ is, maar dat juist je eigen manier precies het goede is. Dat achter je gevoel van falen juist je schitterende kracht zit. De meesten die op een dag dit inzicht krijgen vragen zich af waarom ze al die tijd hebben gedacht dat ze zich moesten conformeren. Maar zo zit het leven nu eenmaal in elkaar. Je gaat het pas zien als je het doorhebt…

Mocht je dit lezen en denken: oh ja, maar in mijn geval gaat dit hele verhaal niet op. Vraag dan gewoon eens aan de mensen om je heen die zo succesvol lijken te zijn hoe het bij hen werkt. Of wat ze van je handelen vinden. Je mag ook reageren onder deze post. Het is de bedoeling dat je leeft zoals je bent. En werkt zoals je bent. En dat je ervan geniet.

Wat te doen als je steeds opdrachten onder je niveau krijgt aangeboden?

/in , , /door

‘Ik krijg steeds opdrachten als communicatiemedewerker. Terwijl ik een strategisch denker ben en al heel wat succesvolle projecten heb gedaan.’

Met deze vraag kwam een van mijn klanten bij me. Ze werkte al jaren met veel plezier als interim-professional. De opdrachten die ze kreeg waren veelal uitvoerend, al pakte ze er in iedere klus zoveel mogelijk tactische en strategische zaken bij op. De kennis had ze dus.

Na een tijdje praten kwam het hoge woord eruit: ze kon zichzelf geen adviseur noemen. Ze wist niet precies waar haar weerstand vandaan kwam, maar voelde een afkeer bij de term.

Weerstand onderzoeken

Om kort te gaan: in de sessie kwamen we erachter wat er aan de hand was; na een moeilijk moment in haar verleden deed de familie van haar vader niets anders dan met goedbedoelde adviezen komen. Ze kon ze niet meer horen en sloot zich ervoor af. Hierdoor had het woord ‘adviseren’ een negatieve lading voor haar gekregen. Zodra dit duidelijk werd, verdween al tijdens de sessie de lading op het woord. Samen onderzochten we hoe we de term zo konden formuleren dat die wel passend voor haar voelde. Zonder haar persoonlijke belemmeringen en mét het nieuwe profiel dat ik daarna voor haar schreef, kreeg ze sindsdien eindelijk opdrachten op haar niveau.

Schroom voelen bij woorden die je niet voelt

Wanneer je niet gezien wordt in je talenten, vaardigheden en/of toegevoegde waarde, kun je jezelf afvragen, jezelf letterlijk de vraag stellen, of je die talenten zelf wel erkent en benoemt. Want wanneer je de overtuiging hebt dat ‘adviseur’ een vervelend woord is, dan zal je er in een gesprek of tekst omheen praten. Dan zal je jezelf ondermijnen en onbewust kleiner maken. Het is namelijk moeilijk om enthousiast te zijn tegenover een opdrachtgever over iets wat je wel wilt, maar waar je schroom bij voelt als je het uitspreekt of opschrijft. Zoals vertellen dat je een goede adviseur bent (of hoe je jezelf ook noemt) die een bepaalde waarde levert.

De juiste woorden voor je waarden

Dus: ga eens na bij jezelf of je de opdrachten krijgt die je wilt. Nee? Kijk dan eens in je uitingen (website, LinkedIn) en in jezelf naar hoe je jezelf omschrijft en hoe je jezelf laat zien. Merk je dat er iets ontbreekt, of dat je onzekerheid of angst voelt? Dat is dan het onderzoeken waard.

Dat onderzoeken is wat ik met deze interim-professional deed in het Identiteitsgesprek. In dit gesprek van twee uur kijken we samen naar je leven en werk en ontdek ik de rode draad in ogenschijnlijk losse elementen. Samen komen we erachter waar het schuurt. Vervolgens geef ik woorden aan je verhaal en zet dat op papier in een heldere profieltekst.

Op dat moment ga je als vanzelf staan voor dat verhaal. Omdat je ziet dat het klopt wat er staat. Hierdoor ga je anders communiceren. En dan merk je ineens dat die leuke opdrachten wél naar je toekomen.

Meer over het Identiteitsgesprek lees je op www.lisettegeel.nl

Kernwaarden dragen bij aan een helder verhaal

/in , /door

‘Oh, dus het maakt niet uit dat ik graag verschillende dingen doe’, riep een klant opgelucht uit. Ze wilde haar baan graag combineren met een studie in een heel andere richting en vond dat nogal vreemd om dat bij zichzelf te ontdekken. In ons gesprek bleek haar verhaal heel logisch. Zeker toen we ook haar kernwaarden onder de loep namen.

Een kernwaardenonderzoek maak meestal deel uit van de gesprekken met mijn klanten. Dit omdat dit vaak een rode draad oplevert in hun ‘zijn’. Immers: kernwaarden zijn zo stevig verankerd in ons, ze zijn zo wezenlijk bij het bepalen of iets wel of niet bij ons past en of we ons wel of niet verbonden voelen, dat het enorm kan bijdragen aan jezelf kennen. Zeker voor iemand die heel veel verschillende dingen kan en doet, kunnen kernwaarden licht werpen op de rode draad in al die verscheidenheid.

Wat ik echt mooi vind, is dat vrijwel iedereen in de loop van het spel (want ik doe dat met een kaartspel) steeds dieper in zichzelf raakt en met een bepaalde hartstocht keuzes maakt. Een diep, innerlijk weten. En als het klaar is, is het klaar. De persoon in kwestie heeft een keuze gemaakt en zegt dan: dit is het, dit voelt goed.

Tezamen met alle andere verdiepende vragen die ik stel krijg ik zo een helder beeld van de rode draad in ieders verhaal.

Ben jij ook iemand die van alles kan en aanbiedt, maar voel je onrust en stagnatie omdat je niet duidelijk genoeg kan vertellen ‘waar je van bent’? Heb je behoefte aan helderheid en een rode draad in alles wat je doet? In slecht een gesprek ontdek ik je kern en leg die vast in een heldere tekst. Hierdoor:

  • Heb je een duidelijk verhaal dat kort en aantrekkelijk zegt wie je bent en wat je toegevoegde waarde is.
  • Kun je de klanten vinden die bij je passen.
  • Ervaar je meer rust en zekerheid: ‘hehe, eindelijk een verhaal dat klopt.’
  • Heb je de basis voor een webtekst, of zelfs een briefing voor een webbouwer of vormgever.

Mensen zien direct aan een profiel dat ik maak: ja dat ben ik. En ik zie nu pas welke waarde ik heb…  Vaak zijn ze verrast en opgelucht: eindelijk woorden voor wie ze zijn en wat ze doen. Vervolgens blijkt het dan heel gemakkelijk om hun verhaal met de buitenwereld te delen. Er ontstaat rust en helderheid en als vanzelf worden ze dan ook daadkrachtiger, omdat ze met een verhaal dat naadloos aansluit op wie ze zijn de wereld benaderen.

Interesse? Stuur me vandaag nog even een mail of bel me! Kennismaken is gratis en vrijblijvend.

Hoe kom je tot rust?

/in /door

De laatste dagen ontmoet ik achter elkaar mensen die ofwel vinden dat het werk hen overspoelt ofwel er helemaal geen energie van krijgen. Ze zijn opgejaagd, wat dwangmatig zoekend. En als je ernaar vraagt weten ze ‘heus wel’ dat ze wat rustiger aan zouden moeten doen.
Lees meer

Hoogbegaafd: anders denken en anders zijn

/in /door

Hoogbegaafd staat voor anders denken en anders zijn. Het boek Meer dan intelligent heeft als uitgangspunt dat je het talent van hoogbegaafden kunt coachen, net als bij topsporters. Alleen zijn we het in de sport gewend om de uitdagingen van een sporter aan te pakken, maar bij intelligentie niet. En dat is een gemiste kans.

(Samenvatting van het boek Meer dan intelligent van Tessa Kieboom en Kathleen Venderickx)

Want hoogbegaafd betekent niet automatisch dat iemand alles uit zichzelf haalt wat erin zit. Net als bij andere mensen ervaren ook hb’ers hindernissen die hen belemmeren hun talenten te gebruiken, waardoor zij minder gelukkig zijn dan ze zouden willen.

Hoogbegaafd: anders denken en anders zijn

Eerst gaan de schrijvers in op hoogbegaafdheid: wat is het nu eigenlijk? Daarbij plaatsen ze naast ‘anders denken’ ook ‘anders zijn’. In een tabel:

 

Luik ‘denken’ Luik ‘zijn’
Intelligentie (school)

Creativiteit (peers)

Motivatie (gezin)

 Rechtvaardigheidsgevoel

Gevoeligheid (o.a. energie neemt toe door juiste omgeving en af in de ‘verkeerde’)

Kritische instelling

Lat hoog leggen
Leerhonger, anders denken Anders zijn (duidelijk versterkt bewustzijnsgevoel)
Boek Meer dan intelligent, hoogbegaafdheid geen synoniem voor succes

Een boek met handvatten voor de hoogbegaafde en zijn of haar begeleider.

Hindernissen op het pad

De schrijvers spreken vervolgens over embodio’s: hindernissen of barrières die hoogbegaafde mensen in de weg staan om hun talent ten volle te benutten. Hierdoor durven ze dingen niet of zullen ze bij fouten dingen niet opnieuw proberen. Hoogbegaafden zien deze zelf vaak niet, tot ze erop gewezen worden. De schrijvers noemen de volgende:

  • Niet weten om te gaan met fouten (faalangst).
  • Heftige emoties.
  • Moeite om comfortzone te verlaten.
  • (Te) lege toolbox (dingen als plannen, structureren, vergadertechnieken, samenvatten: zaken die niet direct met kennis/inhoud te maken hebben (executieve functies)).
  • Jezelf als norm zien (te hoge eisen aan jezelf/omgeving).
  • Inzien dat iets bereiken tijd kost.
  • Communicatie (te-communicatie: te snel, te direct, te vroeg, te laat, te complex, etc). Kan kwetsend zijn voor omgeving omdat nadruk vaak ligt op inhoud en feiten.
  • Sociale omgang.
  • Anders zijn.

Hoogbegaafdheidsmatrix

De schrijvers introduceren een hoogbegaafdheidsmatrix, waarin grofweg drie soorten hoogbegaafden worden onderscheiden:

 

Type Presteerder Zelfstandige Afhankelijke
Eigenheid Hoge prestatie nodig om zich goed te voelen Moet nut/noodzaak zien en/of interesse hebben om te presteren Wil niet afgerekend worden op volgende verwachting
Embodio’s (vaak): Faalangst en overpresteren Weerstand en lege toolbox Faalangst en niet uit comfortzone

De schrijvers geven talloze voorbeelden om te laten zien hoe hoogbegaafden met hun embodio’s aan de slag zijn gegaan en wat dat hun heeft opgeleverd. Het is goed om te starten met een passie of hobby, iets waarin al een natuurlijke interesse bestaat. Iets waarin de hb’er zelf graag wil presteren (dans, muziek, tekenen, sport, het maakt niet uit wat eigenlijk). Een hoogbegaafde zal wanneer hij zijn embodio’s kent er zelf graag mee aan de slag gaan, zeggen de schrijvers.  En wanneer een hb’er een hindernis op het ene vlak heeft overwonnen, lukt het vaak ook op andere vlakken.

Mooie metafoor: de hb’er ziet de wereld door een vergrootglas en merkt dus meer op dan een ander. Diegene begrijpt de hb’er daardoor vaak niet. Het is goed om te beseffen dat als je een hb’er wilt begeleiden, je hem kunt helpen te bepalen waar hij zijn vergrootglas op richt.

 

Jezelf ontwikkelen is de wereld verbeteren

/in /door

Ooit moest ik van een loopbaancoach kaartjes met eigenschappen kiezen die ik bij mezelf herkende. Ik nam het kaartje ‘zelfkennis’, maar die moest ik van haar weer wegleggen…

De weken daarna ontdekte ik dat ik misschien wel veel nadacht, maar dat dat niet hetzelfde is als jezelf kennen. Weten hoe je reageert, weten wat je nodig hebt om je goed te voelen, weten wat er met je gebeurt als je angstig of boos bent. Er zijn allerlei zaken die je kunt ontdekken over jezelf en je gedrag.

  • je gedrag en gevoel bij blijdschap, boosheid, angst of verdriet
  • je gedrag en gevoel als je in de flow zit
  • je waarden en overtuigingen
  • je talenten en vaardigheden
  • je behoeften
  • je energiegevers (waarvan/van wie krijg je energie)
  • je energienemers (wat/wie kost je energie)

Wat heb je daaraan?

Heel lang heb ik gedacht dat zelfontwikkeling niet echt nodig was. Waar ik vooral mee worstelde was dit: waarom zou ik tijd besteden aan mezelf ontwikkelen in plaats van een ander helpen? Dat was toch veel zinvoller?

Nu weet ik beter. Door jezelf beter te leren kennen, word je krachtiger, zodat je steviger in je schoenen staat en jezelf niet bij het minste of geringste omver laat blazen. Daardoor ben je voor anderen niet alleen een betere (communicatie)partner in leven en werk; je kunt ook een rol van betekenis spelen voor de mensen en de wereld om je heen. In het boek De verboden vrouw spreekt  staat het er zo: “Vanuit deze basis van zelfwaardering ontstaat van nature een begripvolle houding naar andere mensen. Als je je werkelijk verdiept  in jezelf en begrip ontwikkelt voor je eigen menselijkheid, wordt je blik op andere mensen vanzelf zachter.”

Verbeter de wereld, begin bij jezelf geldt dus echt

Boeken lezen helpt ook, vooral om jezelf inzicht te geven. Voor echte veranderingen is het belangrijk om vooral ook dingen te doen, te oefenen en te ervaren. Denk aan:

  • een dagboek bijhouden (reflectie)
  • naar buiten gaan, wandelen
  • af en toe niets te doen en mijmeren
  • meditatie, yoga en/of sport
  • oefeningen bij/met een coach of een vriend
  • vragen beantwoorden over wat je gelukkig maakt en wanneer je kalm bent of in balans

 

 

Hoe overtuigingen je in de weg staan

/in /door

‘Ik heb altijd voor de klas gestaan en docenten onderwezen. Denk je dat ik ook teamleider kan worden?’

Ze kijkt me verwachtingsvol aan. Lees meer