FOTOPOËZIE

6 maanden geleden gaven mijn broer en Costaricaanse schoonzus elkaar het ja-woord.
Hun prachtige liefde werd bezegeld met een onvergetelijke bruiloft in Costa Rica. 

Ik wilde hen een huwelijkskado met een boodschap geven, en ik vond deze in één de foto’s van Lisette Geel. De foto die ik koos is een prachtige abstracte weergave van helmgras, gefotografeerd met een schilderachtig ICM effect.

Het feit dat het helmgras betreft, en dat ik dat niet direct thuis kon brengen, deed mij glimlachen. Helmgras heb ik namelijk altijd al bijzonder mooi gevonden. Grijsgroene aren die prachtig afsteken tegen lichtgeel duinzand, naast een altijd veranderende lucht, een weidse blik op zee. Een plek waar ik mezelf heel erg thuis voel.

Helmgras, leerde ik al vroeg in mijn jeugd, houdt het zand van de duinen bij elkaar, zodat het achterliggende land beschermd wordt tegen eventueel wassend water. De plant produceert lange wortelstokken en waar deze wortelstokken met licht in aanraking komen ontstaat een nieuwe spruit.
De duinen zijn beschermd natuurgebied, je banjert er niet doorheen, uit respect voor al wat er leeft en voor de functie die het heeft.

Ik vind het een prachtige metafoor voor de liefde. Helmgras als luchtige, liefdevolle lijm om alle losse zandkorrels, alles wat belangrijk is en wat je met elkaar deelt, bij elkaar te houden. 
Het leven brengt onverwachte stormen en het is allerminst vanzelfsprekend om ervoor te kiezen als helmgras te zijn. Om te blijven, ook als het moeilijk wordt. 

Lisette heeft dit voor mijn gevoel dynamisch en trefzeker weten te vangen in licht. Alles wat ik in deze foto zie, wens ik mijn broer en lievelingszuster van harte toe.

Jacinta van Hesselingen