De gelaagdheid in de wereld vraagt om lagen in mijn fotowerk. Er is zoveel aan de hand. Een oplossing voor het een roept een vraag op bij het ander.
Hoe wordt het eenvoudiger? Erkennen dat het ingewikkeld is denk ik. Gisteren las ik ergens de uitspraak dat een te grote simplificatie leidt tot onjuistheid. Tegelijkertijd kan het ervaren van complexiteit ervoor zorgen dat er helemaal geen stappen worden gezet. Ik ben er nog niet uit.
Mijn eerste stap is: er woorden aan geven.
Als beginnend fotograaf wist ik wel dat foto’s in de ochtend en avond een heel eigen magie hadden. Maar hoe het licht in de loop
Als ik de duinen inga met het idee ‘ik ga Schotse hooglanders fotograferen’ dan ben ik vrijwel altijd teleurgesteld. Want soms lopen ze er niet,
Aanvankelijk wilde ik twee posts schrijven: een over ritme in de foto en een over spanning. Maar die hangen tegelijk nauw samen. Daarom vat ik
Elke fotograaf heeft wel een bepaalde voorkeur voor onderwerpen, thematiek en techniek. De een legt zich toe op straatfotografie, een ander legt graag landschappen vast.
De vraag waar ik de laatste tijd mee bezig was, vanwege de oorlog, is: wat dragen mijn foto’s nou eigenlijk bij? Wie zit daar nu
Vanmorgen begon ik de dag met ontbijt en het uitwerken van een interview. Daarna ruimde ik de was op. En de hele tijd was ik